La petite chambre

Nie umiem haftować. Jakoś nie było mi dane się nauczyć. Próby zakończyły się niepowodzeniem. Jednak jak sobie poradzić, kiedy się zachciało kolorowej wyszywanej poduszki w stylu folk, a nie potrafi się posługiwać igłą i nitką? Robi się kwiatki na szydełku i przyszywa do powłoczki... I gotowe! Wszystkie kwiatki zostały zrobione wg tego schematu .

Dziś komplet na urodziny. Pudełko, a do pudełka dołączona kartka z życzeniami. Wszystko utrzymane w radosnej, letniej kolorystyce. Jest dziewczęco, wdzięczne i świeżo, bo i sama solenizantka młodziutka jest jeszcze. Starałam się, żeby nie było dziecinnie, ale też nie zbyt poważnie. Coś pomiędzy światem dzieci, światem dorosłych, ale bardzo wesołego i bez patosu, ale już trochę kobieco. Ot, takie naście lat.

Dziś znowu coś, czego jeszcze nie było. Ha! Uwielbiam Was zaskakiwać nowościami. Kuchnia nie była dla mnie ulubionym miejscem w domu. Różne są powody takiego stanu rzeczy. Za każdym razem wchodząc do kuchni czuję się jakbym wchodziła na egzamin. Dzisiaj wpis, który ma być swojego rodzaju terapią, oswajaniem przestrzeni kuchennej, która jest przecież bardzo ważna, kiedy prowadzi się dom już samodzielnie. Zaczęłam od mojej ulubionej działalności kulinarnej, czyli pieczenia. Uwielbiam piec. Nie wiem dlaczego. Być może wiąże się to z emocjami jakie niesie za sobą robienie ciasta. Masz przepis, składniki, pieczałowicie je odmierzasz, dokładnie łączysz, wkładasz do piekarnika... on nie wybacza. Zawsze się boję - jak wyciągnę za wcześnie to będzie surowe, jeśli za późno - spali się. Jeśli piekarnik okaże się za słabo nagrzany to się ciasto źle upiecze, jeśli za mocno, może nie wyrosnąć tak jak tego oczekuję, bo za szybko się zetnie. Niby wszystko wiadomo, a jednak efekt końcowy jest tajemni...

 Dziś przedstawię opis wykonania bucika dla dziecka, takiego jak tu .